با وجود مراقبت ها، امروز دچار تنگی نفس شدید شدم و کلی پیگیری کردم که کجا میشه رفت برای سی تی اسکن. دیگه رفتیم یه بیمارستان که مجهزه، ولی زیر بار نرفتن سی تی بزنن. گفتن اول آزمایش روتین خون برای تست عفونت بدین. دکتر اورژانس هم حاضر نشد بنویسه، گفت برو درمانگاه بیمارستان. دکتر درمانگاه هم کلی روضه خوند که خودتو کرونایی بدون. تست لازم نیست. برای چی پا میشی میای بیمارستان؟ بشین تو خونه مایعات بخور استراحت کن.
دیگه بالاخره آزمایش رو نوشت و زدیم بیرون. آزمایشو دادیم و هر دو سالم بود.
بعد میگم خب من چرا بدون سابقه مشکل ریوی الان اینطوری ام؟ ممکنه آزمایش نشون نده، سی تی نشون بده. پرستار هم گفت ممکنه. شاید چهار پنج روز دیگه آزمایش خونت نشون بده مثلا.
ولی اونم پرستار بود و کاری نمیتونست بکنه، فقط خیلی خوش اخلاق و مودب بود. اما پرستار تریاژ عصاب مصاب نداشت. یه سر میخواست بفرسته بیمارستان کرونایی ها و حاضر نبود اجازه سی تی بده و حرف هم گوش نمیکرد اصن. دیگه منم حوصله نداشتم و حالم بد بود. بحثم شد باهاش. که خب الان من حالم بده، یه ویزیت هم نباید بشم آدم حسابی؟
که دیگه دید از خودش بی اعصاب تر هم میتونه وجود داشته باشه و گفت خب برو ویزیت.
رفتم پیش دکتر بی اعصاب اورژانس و یه هاراگیری خفیف هم پیش اون کردم داشت نصیحت میکرد که سی تی اشعه داره، مضره. گفتم من نمیدونم مضره؟ آزمایش چیزی نشون نداده. خب الان به من بگو مشکلم چیه پس؟ که دیگه در اقدامی عجیب در کمال آرامش از مواضع پیشین عقب نشینی کرد و سی تی رو نوشت.
دیگه پس از چهار پنج ساعت علافی در بیمارستان بالاخره سی تی دادم و.
نرمال بود!
به دکتر میگم پس این ریه من چشه؟ میگه چمیدونم! شاید یه ویروس دیگه اس.
خلاصه اینکه حاصل امروز این بود، که به جز خودم، یه سری آدم دیگه هم مطمئن شدن فعلا کرونا ندارن
البته! من سخت گیری کادر رو درک میکردم. نمیشه واقعا برای هر مشکوکی سی تی نوشت. گندش ممکنه دربیاد، یا درومده باشه. ولی حالا من علائم رو دارم، باید بفرستینم تو دل بیمارستان کرونا؟ بابا یه سی تی سرپایی باعث میشه من چهار روز دیگه دوباره مجبور به مراجعه نشم، که خود این ریسک بالاتری داره.
+ تو این چهار پنج ساعت، شاهد یه فوت، یه بیمار رو به موت که همراه هاش خیلی داغون بودن، یه بیمار احتمالا کرونایی (که ریه اش درگیر بود ولی معلوم نبود بخاطر کروناس یا چیز دیگه)، و کلی مریض بدحال دیگه بودم. چقد روزهای سختی رو دارن میگذرونن.
جهاد کشاورزی هم برای کادر درمان یه عالمه گل فرستاده بود. ما هم با چشمان پرحسرت میگفتیم گل شبدر () چه کم از لاله قرمز (کادر درمانی) دارد؟
+ امروز بهم میگفتن شغلت چیه؟ گفتم بابا من حداقل بیست روزه تو خونه نشستم! نه حساسیت دارم، نه جای پرخطر رفتم، نه آسم دارم. یعنی هر جوری بالا پایین میکردن اصولا نباید میگرفتم! تهش گفتن عصبیه! میگم من استرس ندارما.
خب بابا بگو نمی دونم چته. چرا از هوا میخوای دلیل بتراشی؟
خدا به خیر کنه!
درباره این سایت